EKG metodą Holtera

Badanie metodą Holtera polega na ciągłym monitorowaniu rytmu i częstości pracy serca przez ok. 24 godziny. Pozwala to ocenić jego pracę nie tylko w spoczynku ale i w trakcie wykonywania codziennych czynności. Badanie metodą Holtera umożliwia ocenę zaburzeń rytmu serca, które pojawiają się o różnych porach dnia i w nocy. Często badanie umożliwia powiązanie objawów odczuwanych przez pacjenta; takich jak zawroty głowy, uczucie kołatania serca, duszność, ból w klatce piersiowej; ze zmianami w EKG. Badanie umożliwia ocenę działania rozrusznika serca.

Aparat do badania metodą Holtera może być przeprowadzone w gabinecie lekarskim, przychodni lub przy łóżku chorego w szpitalu lub domu. Elektrody są umiejscowione na klatce piersiowej a kable od nich są podłączone do małego, przenośnego urządzenia na baterie, który rejestruje zapis. Urządzenie zapisujące jest utrzymywane przez pas zapięty wokół bioder. W trakcie badania pacjent powinien wykonywać zwykłe codzienne czynności oraz sporządzić notatki w których zapisuje dokładny czas posiłków, spacerów, kierowania pojazdem; jak również objawów (kołatania serca, zawrotów, duszności).Po zakończeniu badania lekarz analizuje zapis badania i notatki pacjenta. Cały test zwykle trwa około 24 godzin.

Badanie metodą Holtera jest badaniem nieinwazyjnym czyli nienaruszającym tkanek ciała. Jest też badaniem bezbolesnym i nie niesie ze sobą żadnego ryzyka. Zaleca się wzięcie prysznica lub kąpieli przed badaniem, bo nie będzie można tego zrobić w jego trakcie.

Badaniem metodą Holtera można wykryć napadowe, krótkotrwałe zaburzenia rytmu serca, które mogą być niewykrywalne w pojedynczym badaniu EKG. Ponadto badanie to pozwala lekarzowi znaleźć związek z objawami odczuwanymi przez chorego i jego praca serca. Przy pomocy tego badania można wykryć również nieprawidłowości w funkcjonowaniu rozrusznika serca.